గుబులు రేగుతుంది
రేపటి సంగతేమో
నేటి ఆకలి కేకలు
ఆపేది ఎలాగానని?.
కడుపు కాలుతుంటే
జానెడు పొట్టకు
కూసింత కూడు
నింపేది ఎలాగానని?.
ఎటు చూసినా
మూసిన తలుపులు.
తెరవని పనుల వేళలు
కూలి దొరకని సమయం.
ఏది ఆపిన ఆకలిని ఆపలేను
మనిషి కట్టేయ్యని జ్వలనం
రగిలే కడుపులు రగులుతుంటే
దప్పిక ఆర్పని ప్రజల్వనం.
నేనొక్కడినే కాదు
నాకు తోడు ఎందరో…
పనిన అసంఘటిత జీవులం
నిత్యం ఆకలి పోరాటం.
ఏనాడు పోతుందో పాడు క్రిమి
మనిషిని, వారి మనస్సుని
దూరం చేసేస్తుంది
సాటి మనిషిని బ్రతకనీయక
సాయమంటూ చేయలేక…
గుప్పెడు గింజలు దొరకక
చట్టిలోన చద్ది కూడు లేక
పెట్టేవారు చూసేవారే రాక
ఆకలి ఆర్పేవారే కానరాక.
పాడు రోజులు ఎన్నాళ్ళో
ఇటు బ్రతకలేక అటు…
మళ్ళీ పని చేసే రోజు
ఎప్పుడొస్తుందో మనిషి ఆకలి తీరేలా..
Nikhila